Inspiratie-Tip

ALS JE KIND IS OVERLEDEN OVERVALT JE VAAK HET GEVOEL DAT JE DINGEN GAAT VERGETEN. DAT IS HET LAATSTE WAT JE WIL. HERINNERINGEN BEWAREN, DAT IS WAT JE WIL.

Heb jij ook dat je soms denkt, “Help nu weet ik straks niet meer hoe….”. Wil jij ook herinneringen bewaren, verversen, nieuwe creëren en je kind dichterbij voelen?

Ik doe niet aan gratis weggevers die je moet downloaden zodat ik je mailadres heb waarna ik je voortdurend berichten stuur. Als ouder van een overleden kind zit je niet te wachten op een mailbox vol berichten waar je niet om hebt gevraagd. Maar misschien wil je wel een tip die bruikbaar is. Daarom deel ik hier gewoon mijn belangrijkste tip. Eentje waar ik zelf veel aan heb gehad en die ik nog altijd toepas.

Even kort waarom ook al weer.

In de zomer van 2014 overleed mijn oudste zoon onverwacht. Hij was 25 jaar. Mijn wereld stortte in, het was alsof alle licht uit ging. Gelukkig kwam er na hard werken licht terug en bleek er een vorm te zijn uiting te geven aan dit enorme verdriet.

Mijn beeldende werk gaf mij toen en geeft mij nog steeds mogelijkheden vorm te geven aan dit enorme verdriet maar vooral ook aan de liefde. Het brengt troost. Bovendien geeft het mij de vrijheid tijd en aandacht in te ruimen voor mijzelf en voor mijn overleden zoon. Alleen dat al is heel fijn. Het is een vorm waarin ik mijn rouw maar vooral mijn liefde voor mijn zoon kan laten zien. Ik ontdekte dat het meteen een vorm is waarin ik herinneringen kan bewaren, verversen, nieuwe kan creëren en rust in mijn hoofd kan brengen.

Door op een andere en praktische manier bezig te zijn met mijn kind, bracht het mijn zoon nog dichterbij. Alleen dat al is echt zo heel fijn.

Waar vaak gezegd wordt dat het beter is ‘het’ eens los te laten, is mijn ervaring precies andersom.  Door mijn zoon juist naar mij toe te halen in mijn werk ervaar ik de verbinding met hem die is blijven bestaan. Het helpt mij te accepteren dat hij niet langer fysiek hier aanwezig is maar dat hij nog altijd deel is van mijn leven. En dat kan ik in alles ervaren.

De verbinding is immers blijven bestaan, over de grens van de dood heen. En die verbinding biedt troost, helpt om het leven weer aan te kijken. En door met herinneringen te werken, ze vast te leggen en te verversen maak ik nieuwe momenten waarin hij centraal staat. Het helpt mij ook om weer geluksmomenten te vinden. En hoe fijn is dat! Ik zeg niet dat het makkelijk is maar het kan wel.

Voor mij werkt het helend en het brengt mij mijn zoon nog dichterbij. Hij gaat met mij mee in mijn zo veranderde leven. Onze verbinding is voelbaar. Ik maak het hiermee ook zichtbaar voor anderen waardoor het ook voor mijn omgeving makkelijker wordt er over te spreken.

Het bewust opslaan van herinneringen, het vorm geven aan mijn gevoel, het vertalen van mijn gedachten en emoties, ruimte maken juist voor mijn overleden kind, is waardevol. Het helpt en het troost.

Ik ben er van overtuigd dat het helend is en niet alleen voor mij maar ook voor anderen. Daarom hier mijn belangrijkste tip.

EN HIER DAN DE TIP!

Leg herinneringen vast, beschrijf aan jezelf dat wat je zeker niet wilt vergeten en ververs daarmee jouw herinnering!

Het lijkt zo simpel en vanzelfsprekend, maar echt, velen doen het niet. Het is een aanrader het wel te doen en het is ook nog eens fijn om te doen!

Misschien ben je bang dat je specifieke dingen van je kind gaat vergeten. En zou je willen dat je foto’s kon nemen van de beelden in je hoofd. Zelf was ik bijvoorbeeld bang dat ik niet meer zou weten hoe mijn zoon altijd uit zijn auto stapte. Zijn eigen manier en ‘loopje’. Een vriendin zei me het letterlijk te beschrijven aan mijzelf. Fantastisch.

Dus: beschrijf al die beelden aan jezelf. Zo veel mogelijk en in zo veel mogelijk details. Zo vergeet je niets. Elke keer dat je schrijft en leest, ververs je bovendien de herinnering. Hoe mooi is dat! Dit kun je natuurlijk in een speciaal boekje of schriftje schrijven. Maak er iets kostbaars van.

Probeer het uit, ervaar wat het doet voor je en als je wil, laat het me weten. En als het je inspireert of als je er alleen niet uit komt, kom een keer mee doen in mijn atelier. Ik heb een workshop die voor iedereen toegankelijk is.