Dit ben ik
Niet altijd over rozen
Het leven gaat niet altijd over rozen, het mijne ook niet. Al eerder had ziekte mijn werkzame leven veranderd om vervolgens een opleiding aan een kunstacademie te volgen. Ik bleek als een vis in het water te midden van al die kunstzinnige opdrachten en ontdekkingen . Ik gaf daarna kunstlessen in mijn werkruimte en deed af en toe mee aan exposities. Alles voelde goed. Getrouwd, en moeder van twee prachtige zonen.
In de zomer van 2014 veranderde echter alles. Onverwacht overleed onze oudste zoon ten gevolge van een ongeluk. Hij was 25 jaar. Zijn overgaan veranderde het leven van mij en van mijn gezin totaal. Wij maakten kennis met een diepe rouw zo scherp en nauwelijks te dragen. Met behulp van een energetische coach en mijn geloof in dat mijn zoon niet ‘weg’ was, kwam ik langzaam overeind. (mijn gezin overigens ook)
Ik leerde dat mijn oudste kind nog ‘ergens’ is, dat hij nog altijd deel uitmaakt van mijn leven, dat ik de tekenen uit zijn dimensie kan leren herkennen. Ik leerde dat rouw over liefde gaat, dat liefde alles overstijgt, zelfs verdriet. En ik leerde vooral dat ik verder wil in dit leven en niet alleen een verdrietige moeder wil zijn voor mijn andere zoon. Uiteindelijk voor mijn beide zonen, waar ze ook zijn. En ik leerde opnieuw dat je alles zelf vorm moet geven.
Schrijven
Mijn beeldende kunst bleek mijn uitlaatklep. Daar was ik al mee vertrouwd. Het schrijven is pas begonnen na het overlijden van mijn oudste zoon. Ik kwam bijna per ongeluk op een schrijfcursus terecht. Totaal onvoorbereid leerde ik herinneringen naar me toe te schrijven. En ik kon er niet meer mee op houden. Het maakte niet uit wat de opdracht ook was, ik schreef alles naar mij toe. Het bleek heel helend te zijn.
Ik ben mij daarna met veel plezier verder gaan verdiepen in het autobiografisch schrijven. Verschillende cursussen en opleidingen heb ik gevolgd. Inmiddels heb ik me deze vorm van schrijven zo eigen gemaakt dat ik het in kan zetten in het werken met en voor anderen. Het is fantastisch gereedschap en is fijn er mee te mogen werken.
Vrijwilligerswerk voor Humanitas
In mijn eigen rouw heb ik ervaren dat het belangrijk is je verhaal blijvend te kunnen doen, ook als je omgeving er niet zo veel ruimte meer voor heeft, of er niet meer naar vraagt. Een luisterend oor blijft nodig. Dat is precies waarom ik een paar jaar gesprekspartner ben geweest namens Humanitas, rouw en verlies, en bij mensen thuis kwam om naar hen te luisteren en met hen te spreken over hun rouw. Het was een bijzondere ervaring om luisterend oor te mogen zijn, mooie gesprekken te mogen hebben met mensen die diep in rouw zijn. Humanitas gaf mij mooie trainingen en intervisies om dit werk te kunnen doen.
Op dit moment ben ik namens Humanitas actief voor het nabestaanden café in Leiden, waar wij met een groep enthousiaste vrijwilligers verschillende thema’s rond rouw voorbereiden en waar we inmiddels vele bezoekers ontvangen.
Beeldende kunst
Ik werk nog altijd in het beeldende vak. Ik werk voornamelijk met eenvoudige druktechnieken en maak vaak combinaties met beeld en tekst. Af en toe exposeer ik nog. En natuurlijk schrijf ik en verzorg ik schrijfworkshops. En in sommige workshops combineer ik beeld en tekst.
Ik woon in Nieuwkoop, heb een prettige werkruimte waar ik ook mijn workshops geef. Waar je welkom bent.
