Herken je dit? Jouw kind is overleden, je voelt je alleen en wordt overspoeld door emoties en herinneringen. Je wilt niets vergeten en toch ben je soms bang dat je herinneringen kwijt raakt. Ik geef je 3 redenen waarom het helpt creatief vorm te geven aan dit enorme verlies en 3 tips zodat je bovendien niet vergeet en zelfs nieuwe herinneringen maakt.
Wanneer je kind overlijdt krijg je in het begin alle aandacht maar dan wordt het stil en moet je het alleen doen. Je voelt je alleen, je mist je kind nog elke dag. Je wilt herinneringen vasthouden en bewaren, maar weet niet goed hoe. Creativiteit biedt een mogelijkheid.
Ik geef je drie redenen waarom creatief vorm geven aan dit verdriet helend is. Probeer het eens. Het werkt, ik weet het uit eigen ervaring. Ik ben Ester de Fijter, beeldend kunstenaar, en mijn oudste zoon overleed door een ongeluk toen hij 25 jaar jong was.
Nu hoor ik je denken maar ik ben niet creatief. Zelf denk ik dat ieder creatief is, op zijn eigen wijze. We richten allemaal ons huis in, koken heerlijke gerechten, onderhouden de prachtigste tuinen en maken allemaal foto’s. Hoezo niet creatief? Er is altijd een vorm die past.
En in je creativiteit gebruik je een ander deel van je hersenen. Je gaat daarmee ‘uit je het denken’. En met zo een groot verlies tolt je hoofd toch al. Je krijgt het niet stil, je kunt niet helder denken. Het is dus fijn als dat hoofd even rust krijgt.
Een zo immens verdriet als het verlies van je kind maakt je moe. Je blijft vaak in je gedachten in rondjes draaien en komt er niet uit. Je komt in dit zo veranderde leven van alles tegen, het is alsof je alles opnieuw moet leren. Misschien last van concentratieverlies. Slecht slapen. Nergens echt zin in. Juist door creatief bezig te zijn, krijgt je een vorm van rust. En het is een manier die helpt herinneringen te bewaren, te verversen en nieuwe aan te maken. En het brengt je kind dichtbij, nog dichterbij.
1 Er komen meer herinneringen naar boven
Creativiteit spreekt een ander deel in ons aan en daarmee komen andere emoties los. En ook kan het meer herinneringen naar boven halen.
Zelf was ik bang dat ik dingen zou vergeten. Hoe mijn zoon liep, hoe hij uit zijn auto stapte, hoe hij binnenkwam. Ik wilde dat ik foto’s kon nemen van de beelden in mijn hoofd. Ik ben de beelden aan mijzelf gaan beschrijven. In een speciaal mooi boekje.
Het daadwerkelijk beschrijven van herinneringen aan jezelf (je kunt ze verder ook versieren en inkleuren), maakt dat herinneringen zich bovendien verversen en nog meer herinneringen naar boven halen die je vervolgens weer kunt beschrijven. Alsof alles weer in een nieuw laadje bewaard wordt. Fantastische toch.
Probeer het eens, schrijf je herinneringen op, schrijf ze voor jezelf. Bewaar ze in een mooi boekje zo vergeet je ze niet.
2 Het geeft ruimte voor jou en je overleden kind.
Door bezig te zijn met je kind breng je je aandacht dichtbij jou en bij je kind. Nog dichterbij. Aandacht voor jou kind blijft het grootste goed. Creativiteit biedt een mogelijkheid deze aandacht daadwerkelijk vorm te geven. Het maakt verdriet maar ook liefde tastbaar en daarmee zichtbaar voor jou en voor je omgeving.
Waar het om gaat is dat er zo ruimte is voor jou en aan je kind. Dat jij op jouw manier herinneringen beschrijft of vastplakt of opnieuw fotografeert. Je maakt nieuwe herinneringen door er mee bezig te zijn en daardoor zal je je kind nog dichterbij ervaren. En door het herbeleven of vormgeven van herinneringen beklijven ze weer opnieuw.
Ingewikkeld hoeft het niet te zijn. Het hoeven ook geen kunstwerken te worden. Zijn of haar lievelingseten koken, een foto er van maken en de herinnering beschrijven, is al een idee. En zo heb je een nieuwe herinnering waarvan je kind deel uitmaakt.
3 Je maakt tijd vrij voor je overleden kind. Hij of zij staat in jouw agenda. Hoe fijn is dat!
Wanneer je op een creatieve wijze vorm geeft aan jouw verdriet en liefde voor je kind, betekent dit dat je daar tijd voor vrij maakt. En hoe heerlijk is het om in je agenda te hebben staan dat je bezig bent met je overleden kind. Dat hij of zij echt ruimte inneemt in jouw agenda. Dat je tijd vrijmaakt voor hem of haar. Quality time. Dat je misschien materialen moet kopen en je kind dus op je boodschappenlijstje komt te staan. (dit vind ik zelf zo fijn)
Juist omdat je er zo een vorm aan geeft, er tijd aan besteedt, neem je je kind mee op een nieuwe manier in jouw zo veranderde dagelijkse leven. En ook dan is de verbinding met hem of haar zo voelbaar aanwezig en dichtbij. Het is anders dan dat de tijd alle wonden heelt. Dat doet de tijd niet (is mijn ervaring). De tijd geeft je ruimte naar een vorm te zoeken die bij je past en hoe je verder wilt gaan. Als je die tijd ook samen met je overleden kind invult, bijvoorbeeld op een creatieve manier, ervaar je jouw kind zeker heel dichtbij.
Wil je meer informatie over creatieve mogelijkheden voor jou, mail mij gerust. Ik reageer altijd op je vraag. En misschien vind je het interessant te weten dat ik regelmatig een workshop aanbied waarin het schrijven met, voor en aan je kind centraal staat.
Ester de Fijter